چدن

چدن، آلیاژی از آهن است که حاوی 2 تا 4 درصد کربن به همراه مقادیر مختلف سیلیکون و منگنز و ردپای ناخالصی هایی مانند گوگرد و فسفر است. با احیای سنگ آهن در کوره بلند ساخته می شود. چدن درون شمش‌های خامی ریخته‌گری می‌شود، یا ریخته می‌شود و سخت می‌شود.

چدن یک ماده مهندسی ارزان‌تر از آهن فرفورژه بود، زیرا نیازی به پالایش شدید و کار با چکش نداشت، از نظر استحکام کششی پایین تر. با این وجود، قدرت تحمل بار آن را به اولین فلز مهم ساختاری تبدیل کرد و در برخی از اولین آسمان‌خراش‌ها مورد استفاده قرار گرفت. در قرن بیستم، فولاد جایگزین چدن در ساخت و ساز شد، اما چدن همچنان کاربردهای صنعتی زیادی دارد.

چدن اصطلاحی است که برای توصیف خانواده ای از آلیاژهای فلزی استفاده می شود که عنصر آلیاژی اصلی آن آهن است. به دلیل نام آن، برخی افراد تمایل دارند فکر کنند که چدن اساساً 100٪ آهن است. این درست نیست. در واقع فولادهای کربنی نسبت به چدن ها دارای مقادیر بیشتری عنصر آهن در خود هستند.

برای اینکه یک آلیاژ عمدتاً آهن به عنوان چدن در نظر گرفته شود، باید بیش از 2٪ کربن داشته باشد تا آلیاژ نهایی چدن در نظر گرفته شود.

نقطه ذوب چدن 1204 درجه سانتی گراد (2200 درجه فارنهایت) است.

فلز سرب

سرب، یک فلز نرم، نقره ای سفید یا خاکستری است. بسیار چکش خوار، انعطاف پذیر و متراکم است و رسانای ضعیف الکتریسیته است. سرب که در دوران باستان شناخته شده بود و کیمیاگران معتقد بودند که قدیمی ترین فلز است، سرب بسیار بادوام و مقاوم در برابر خوردگی است، همانطور که استفاده مداوم از لوله های آب سربی که توسط رومیان باستان نصب شده بود نشان می دهد.

فلز سرب به طور کلی در اکثر حجم ها بلافاصله در دسترس است.

فلز سرب یکی از ضروری ترین عناصر در شیمی است. قرن هاست که از آن برای ساخت محصولات مختلف از جمله گلوله، باتری و سپر تشعشع استفاده می شود. انواع مختلفی از فلز سرب وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و خواص منحصر به فردی دارند.

نقطه ذوب سرب 328 درجه سانتی گراد (622 درجه فارنهایت) است.

نیکل

نیکل یک عنصر فلزی با ظاهری براق و سفید نقره ای است. این عنصر پنجمین عنصر رایج روی زمین است و به طور گسترده در پوسته و هسته زمین وجود دارد. نیکل به همراه آهن نیز عنصری رایج در شهاب سنگ ها است. نیکل به طور طبیعی در خاک و آب وجود دارد. همچنین یک ماده مغذی ضروری برای گیاهان است.

نیکل سخت‌تر از آهن، به دلیل استفاده از آن در ضرب سکه بسیار آشناست، اما به عنوان فلز خالص یا به شکل آلیاژ برای بسیاری از کاربردهای خانگی و صنعتی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

نقطه ذوب نیکل 1453 درجه سانتی گراد (2647 درجه فارنهایت) است.

پلاتین

پلاتین، عنصر شیمیایی، شناخته‌شده‌ترین و پرکاربردترین عنصر از شش فلز بسیار سنگین، گرانبها و سفید نقره ای، نرم و انعطاف پذیر است و دارای نقطه ذوب بالا و مقاومت خوبی در برابر خوردگی است. به عنوان مثال، سطح آن پس از رسیدن به گرمای سفید در هوا، روشن باقی می‌ماند. معمولاً مقادیر کمی ایریدیوم اضافه می شود تا آلیاژ سخت تر و قوی تری به دست آید که مزایای پلاتین خالص را حفظ کند.

پلاتین، به دلیل رنگ نقره ای خاکستری سفید نام گرفته است. با در دسترس بودن 5 گرم بر کیلوگرم در پوسته زمین، یکی از کمیاب ترین عناصر است و به همین دلیل بسیار ارزشمند است. اگرچه این ماده نسبتاً دیرتر توسط دانشمندان اروپایی کشف شد، اما در مقبره های مصری پیدا شده است که قدمت آن به 1200 سال قبل از میلاد می رسد.

نقطه ذوب پلاتین 1770 درجه سانتی گراد (3218 درجه فارنهایت) است.